'De smaak van onzin' (later verwerkt tot inleiding 'Alles komt goed soms')
download pdf
De beste schippers lijden
breuk in de stroming van mijn gedachten.
Wat
ik wil dat je doet is dus het volgende;
v-e-r-t-r-a-a-g
Ik snap heus wel dat
je je niet graag laat vertellen wat te doen.
Waarschijnlijk zit
je gewoon achter je computer en wil je even snel een (leuk) verhaal
lezen.
Ogen of leesbril op
scherp, klaar voor de jacht op de clou.
Toch,
v-e-r-t-r-a-a-g
Leef even in het nu.
Ik wil dat je dit
verhaal proeft.
Onzin? Misschien.
Waarschijnlijk.
Trek vooral je meest
zure gezicht maar noem me geen bogt voor je me geproefd hebt.
Neem elke zin tot
je.
Ruik er aan, en als
ik je een hint mag geven, stel je de geur van angst voor.
Ruik eraan en hang
desnoods achteraf een toiletblokje aan je scherm.
Laat het verhaal
langzaam rollen in je hoofd.
Zitten er klonten
in, sorry, maar spuug ze pas uit nadat je de laatste zin gelezen
hebt.
Ik wil graag dat je
vijf seconden stevig je ogen toeknijpt of net zolang tot je
lichtflitsen voorbij ziet schieten.
Vijf seconden maar,
wees niet bang, niemand zal je zien.
1-2-3-4-5
Gedaan?
Het gevoel dat je nu
op/achter je ogen voelt is gelijk aan wat ik voel terwijl ik hier
mijn tranen sta te bedwingen.
Kun je je de laatste
keer nog herinneren dat je vernederd, gekleineerd werd?
Ik wil niks
oprakelen of zeggen dat dit
net zo erg is, maar hoe onzinnig of bizar dit verhaal ook lijkt het
gevoel erin is echt.
Mijn gedachten wegen
te zwaar voor mijn lichaam om zich te verzetten, gewoon weg te lopen.
Ik wil nog graag dat
je je kaken stevig op elkaar zet, je hoeft niet zover te gaan dat de
kramp je bezoekt maar nu weet je wat ik ongeveer voel terwijl ik dit
onrecht probeer te
verbijten.
Zes kraal, ja
letterlijk kraalogen kijken me strak aan.
Wanneer pluizig
kwaad wordt haperen de hersens.
Oké,
nog één verzoek;
ik wil graag dat je
zacht op de binnenzijde van je wang bijt,
dit is in het klein
wat voel, hard bijtend om het niet uit te schreeuwen.
De smaak van bloed.
Drie op het eerste
gezicht onschuldige …...., knuffels?
De linker die zich
zelf voorgesteld heeft als Aart Luiaard staat met zijn armen strak
over elkaar. Stoer.
De middelste,
volgens eigen zeggen Loes Poes houdt haar poot geheven en heeft haar
nagels uitstaan.
De rechter,
misschien wel de gevaarlijkste slaat haar voorpoten tegen elkaar,
alsof ze haar 'vuisten' vast opwarmt, klaar om uit te halen is Bill
krokodil.
Zweetdruppels vormen
zich op mijn voorhoofd als ze roepen:
Wat is je naam?
Wat is jou naam?
Kom op, je naam!
Je naam?
Nááámm!!
Onzekerheid en
angst, een verlammende combinatie en echt ik gun iedereen zijn eureka
moment maar ik kan er niet opkomen, en sta hier met een bek vol
kroos.
Uitspugen mag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten